Voedingssector: “De gezondheid van de werknemers primeert op de productiviteit!”

Sinds het begin van de crisis behoort de voeding tot een van de essentiële sectoren voor de bevolking. Elke dag gaan de werknemers met een klein hartje naar het werk. In de bedrijven worden ze geconfronteerd met tal van problemen zoals het niet-naleven van de beschermingsnormen. Interview met Marie-Line Colin, gewestelijk secretaris voor ABVV Horval sinds 2008.

De eerste problemen waarmee de werknemers geconfronteerd werden: het invoeren van beschermingsmaatregelen. De richtlijnen waren niet duidelijk. Onze delegees interpelleerden de arbeidsgeneeskunde en de preventieadviseurs. Resultaat: striktere maatregelen, zoals het ontsmetten van sociale lokalen, kleedruimten, arbeidsplaatsen en de bevoorrading van gel. Een van die maatregelen, namelijk social distancing, was moeilijk toe te passen, namelijk door de aard van sommige werkzaamheden. Tot slot mag de omkadering van de uitzendkrachten zich niet meer beperken tot het uit te voeren werk, maar dient dit ook de beschermingsnormen te omhelzen.

Kan je ons een concreet voorbeeld geven?

In een bedrijf vroegen we om de social distancing-maatregelen te respecteren op de werkplekken, in de sociale lokalen en in de kleedruimtes. De directie sloeg onze verzoeken in de wind. Dankzij de steun van het arbeidsauditoraat hebben we dit kunnen opleggen. Het is niet omdat men een essentieel bedrijf is dat men de regels niet dient te respecteren! We hebben ook geëist dat er maskers en handschoenen ter beschikking werden gesteld voor de werknemers die hen veiliger voelen mét en voor degenen die de social distancing niet kunnen toepassen.

Wat zijn de eisen van Horval voor de werknemers uit de sector ?

Eerst en vooral de gezondheid van de werknemers : alle middelen invoeren om ze te beschermen. Voor de werknemers die ziek worden, 15 ziektedagen die betaald worden door de werkgever. We beseffen dat de meeste werkgevers de zieken sowieso in economische werkloosheid plaatsen. We vragen eveneens dagpremies en extra verlof voor de werknemers, maar de werkgevers hangen het slachtoffer uit. Hun argument: de productiviteit is gedaald. De gezondheid van de werknemers primeert op de productiviteit. De werknemers verdienen een erkenning voor de risico’s die ze nemen. Het zal een moeilijke strijd zijn, maar we geven niet op!

Waarom speelt de vakbond een belangrijke rol in deze crisis?

Daar waar er een syndicale vertegenwoordiging is, kan men er zeker van zijn dat de werknemers beschermd zullen worden. Daar waar er geen is, kunnen we dat niet garanderen. Iedere dag, wanneer onze delegees geen vergadering hebben, staan ze op het terrein om de werknemers te informeren en om hun bezorgdheden door te geven aan de directie. Als zij er niet waren zou de productiviteit en de winstgevendheid primeren. Nu worden de veiligheid op het werk en de eisen van de werknemers op de voorgrond geplaatst.