Horval breidt de samenwerking in Ivoorkust uit.

Het departement van ontwikkelingssamenwerking van de Belgische overheid vraagt aan de actoren van de civiele maatschappij om hun projecten in te dienen voor de jaren 2017-2021. In dit kader bezocht HORVAL, de voedings- en horecacentrale, samen met ISVI,  het internationaal ontwikkelingssamenwerkingsinstituut van het ABVV, Ivoorkust om een project te schrijven voor de komende 5 jaren.

In 2014 richtte Horval een cacaocommissie op. Op deze manier kunnen militanten uit de chocolade-industrie hun ervaringen uitwisselen. Hieruit kwamen twee heel specifieke vragen: nl. het contact met de militanten uit het zuiden en om meer te weten te komen over de sociale projecten die de multinationals in het zuiden opzetten binnen “cocoa action”. Het overleg voor de multinationals voorziet enkel een mogelijkheid op Europees vlak en dit via de Europese ondernemingsraden. Op mondiaal niveau bestaat er niets. De militanten kunnen niet met elkaar in overleg treden, tenzij dit georganiseerd wordt door de vakbonden zelf. Dit speelt in het voordeel van de multinationals. ABVV HORVAL en UGTCI, de vakbond van Ivoorkust, gaan aan de slag om netwerken op te zetten.

Sinds 2011 heeft ABVV HORVAL een samenwerking lopen met de landbouwvakvond van Ivoorkust – het grootste cacaoproducerende land ter wereld. De meeste multinationals in de cacaosector (Cargill, Barry Callebaut, Cemoi, Olam, ADM) hebben uiteraard verschillende vestigingen in Ivoorkust. Cargill en Barry Callebaut zijn ook gevestigd in België.

Om een duurzame cacaoketen te verkrijgen beginnen we bij de cacaotelers. Dit zijn kleine boeren die zich eerst verenigen in coöperatieven en zich dan aansluiten bij de vakbond of zich rechtstreeks laten syndikeren bij: “Le syndicat des planteurs”. Deze is aangesloten bij de landbouwvakbond. Er bestaat een comité de surveillance (een controlecomité) om kinderarbeid tegen te gaan. Daarnaast hebben we binnen de landbouwvakbond samengewerkt met SYNA-CNRA, waaronder de algemene secretaris en de kameraad Koffi Niangoran.

Voor 2017 hebben we beslist om het project uit te breiden naar de centrale van de voedingsnijverheid die onder andere de bedrijven uit de chocolade-industrie vertegenwoordigt. Ze vertegenwoordigt meer dan 6000 werknemers en 100 delegees. Tot nu toe was er geen band tussen deze 2 centrales of de militanten uit de chocolade-industrie. Horval en ISVI bracht de twee vakorganisaties samen in een planningsatelier.

De Ivoriaanse overheid heeft vorig jaar de prijs voor 1 kg cacaobonen vastgesteld op 1000 CFA, wat neerkomt op 1,5 €/kg. Dit is lang niet voldoende en dit houdt in dat het systeem van de pisteurs in stand wordt gehouden. Pisteurs zijn corrupte aankopers van cacaobonen die bij kleine boeren in afgelegen gebieden gaan, die hun product niet getransporteerd krijgen naar de markt door gebrek aan infrastructuur. Hierbij betalen de pisteurs een nog lager bedrag dan de gefixeerde prijs voor de cacao. De overheid heeft deze prijs bepaald zonder de sociale partners hierbij te betrekken. De vakbond wil hier mee over kunnen discussiëren en de prijs uiteindelijk brengen naar 3000 CFA per kilo, zodat de grote multinationals een eerlijke prijs betalen voor de cacao en zodat de boeren een waardig loon krijgen voor hun werk. Dit alles verlaagt de kans dat ze zich vergrijpen aan kindslaven uit Burkina Faso of dat ze hun eigen kinderen laten werken en niet naar school sturen.

Hiervoor werd met de koepelvakbond UGTCI en zijn departement tegen kinderarbeid, de landbouwvakbond (met syna-cnra en de cacaotelers) en de voedingsvakbond (met delegees van Barry Callebaut en Cargill, die tot op heden geen contacten hadden met hun collega-militanten uit Europa) een strategisch actieplan uitgeschreven.

Om een duurzaam project uit te bouwen zijn we begonnen met de sterktes, zwaktes, opportuniteiten en bedreigingen neer te schrijven.

We categoriseren alles in een probleemboom. Voor de landbouwcentrale is de probleemlijst onnoemelijk lang, we noemen er een paar: ergste vormen van kinderarbeid, analfabetisme, lage prijs voor de cacaobonen, te weinig grond om cacao op te verbouwen, moeilijke toegang tot afgelegen gebieden, geen sociale zekerheid, te weinig vorming,….

Voor de voedingscentrale zijn de problemen herkenbaar: slechte sociale zekerheid, geen syndicale vrijheden, geen toegang tot communicatiemiddelen, te lage lonen om de levenskosten te dekken, geen loonbarema’s, geen sociale dialoog op sectorniveau,….

Verder hebben we onze pijlers bepaald voor de voornaamste werkzaamheden: de vorming over de arbeidsvoorwaarden, het opzettten van een syndicale coördinatie met de bedoeling om voor het eerst sectorale akkoorden af te spreken met de werkgevers,… In de landbouwsector zal er aan sensibilisering gedaan worden, ook in de afgelegen gebieden. Hiertoe voorziet men om radiospotjes uit te zenden op de lokale radio. Er zal ook een sensibiliseringscampagne gevoerd worden met t-shirts en spandoeken. De derde pijler zal zich richten op de vrouwen.

Tijdens deze missie is er een duurzame samenwerking opgebouwd met UGTCI, de partnervakbond uit het zuiden. Voor ABVV HORVAL is solidariteit een essentiële syndicale waarde.

Silvie Mariën

Internationale projecten