Internationale vakbondswerking in de zeevruchtensector loont

De IUF Seafood-werkgroep (opgericht in de schoot van de Internationale Vakbond IUF) kwam bijeen, met als doel de duurzaamheid in de sector zeevruchten en aquacultuur te ontwikkelen.

De zeevruchtensector heeft het meest dynamische groeiende segment van de mondiale voedselproductie en is momenteel verantwoordelijk voor meer dan 50 % van het aquatische voedsel dat voor menselijke consumptie wereldwijd wordt verhandeld (tegen 2030 zou dit groeien tot meer dan 60 %!). Deze trend gaat gepaard met de groei in de productie van aquacultuur en jammer genoeg niet met een even sterke groei in betere arbeidsvoorwaarden.

Garnalen, scampi’s, steurgarnalen, krab, rivierkreeft sint Jacobsschelpen… een lekkernij, maar…

De grootste producenten van zeevruchten liggen in de Filipijnen, Thailand, Indonesië en Zuid-Amerika. In grote kweekvijvers worden de dieren gekweekt en dat leidt tot veel negatieve gevolgen voor het milieu en niet naleving van de fundamentele rechten van de werknemers.

Er wordt gewerkt in erbarmelijke en onveilige werkomstandigheden, zonder beschermmiddelen en onder permanente intimidatie. De lonen zijn zeer laag (onvoldoende om in dagelijks levensonderhoud te voorzien), er is geen sociaal vangnet en kinderarbeid komt nog voor.

En de plaatselijke vakbonden?

Vakbonden worden in veel aquacultuurbedrijven in de voornoemde landen zoveel mogelijk geweerd. Door het werken met oproepcontracten sluiten ze syndicaal gezinde werknemers uit van arbeid. Ook door het werken met anderstaligen maken ze de onderlinge communicatie niet mogelijk.

Met de steun van IUF wordt er internationale druk gezet, worden plaatselijke vakbonden ondersteund, voorstellen voor ILO conventies ingediend, wereldwijde acties opgezet, enz.

Certificering de uitkomst?

De vraag kan gesteld worden of labelen of certificering de situatie zal vooruit helpen. Wij zijn van mening dat, indien de auditverslagen vrijgegeven worden, er een stap vooruit gezet wordt. Tot op heden is dat niet altijd het geval.

Invoering van internationale normen is meer dan nodig.

Horval is van mening dat het streven naar duurzaamheid in de zeevruchtensector meer dan nodig is. Hieronder wordt verstaan: zeevruchten die ecologisch, economisch en sociaal verantwoord, geproduceerd en verwerkt wordt.

Er moet syndicale internationale druk blijven. De ILO conventies moeten door de lidstaten geratificeerd worden waardoor vrijbuiters niet langer vrij spel behouden.

Werknemers moeten beschermd worden!

Horval participeert aan de Seafood-werkgroep met als doel: wereldwijd werknemers in de hele keten te beschermen (de aquacultuur, de visvangst, de verhandeling en distributie, maar ook in de viswerkende nijverheid). In de Belgische ondernemingen moet er syndicale druk komen om enkel nog duurzame producten te kopen om te verwerken.

Carine Vermoote, Horval-delegee Morubel (zeevruchtenverwerkend bedrijf)

Conny Demonie, gewestelijk secretaris Horval West-Vlaanderen

Iedereen heeft het recht om gesyndiceerd te zijn! Organiseer, vecht en WIN!