Op 13 en 14 september 2016 organiseerde IUF haar jaarlijkse ontmoeting met de vakbonden van de Pepsico groep.

Op een boogscheut van het Internationaal Vluchtelingencommissariaat vergaderden delegaties uit 13 landen in het imposante congrescentrum in Geneve.

De multinational (263.000 werknemers wereldwijd) heeft het voornemen om over 4 jaar maar liefst 5 miljard dollar te bezuinigen. Daardoor verloren alleen al in 2015 ongeveer 8000 werknemers hun job.

“Beter doen met minder” is de leuze. Dat betekent o.a. dat daar waar er nog verder kan geautomatiseerd worden, vele jobs (zullen) sneuvelen. In Veurne Snack Foods zijn bijv. zowel bij bedienden als arbeiders jobs vernietigd.

Tijdens de meeting bleek ook duidelijk dat er wereldwijd een groot probleem is inzake het fenomeen van outsourcing, precaire jobs en banen van beperkte duur. Dit soort tewerkstelling neemt alsmaar meer toe en bedreigt ook de vaste jobs. Immers, de verschillende vestigingen van Pepsico vergelijken de kosten ten opzichte van elkaar en gaan zo in onderlinge concurrentie. Zo worden de werknemers tegenover elkaar uitgespeeld en dreigt men in een neerwaartse spiraal te verzeilen.
In Spanje gingen distributiecentra dicht en worden logistieke activiteiten uitbesteed.
Zowel in Brazilië als in India is het gangbaar om 70 % tot zelfs 100% (!!) in handen te geven van externe werkgevers. Dit ondergraaft de syndicale controle, maar is er legaal toegestaan.

UIF benadrukte daarom nog maar eens het belang van samenwerking en uitwisseling onder de vakbonden. De situatie wereldwijd doet besluiten dat Pepsico in vergelijking met sommige andere voedingsgiganten als Cola, Unilever en Danone aan de staart bengelt als het gaat over respect voor rechten van werknemers en erkennen van een syndicale vertegenwoordiging.
De opstart van het syndicaal werk in Pakistan heeft ondertussen geleid tot toestanden die wij verfilmd zagen in Daens : intimidatie, bedreigingen en hele families die aangepakt worden.
Het meest schrijnend voorbeeld is de situatie in India (West-Bengalen) waar sinds 2013 nog steeds 28 werknemers die zich aansloten bij een vakbond op straat staan. Gewoon omdat ze zich wilden organiseren.
Na herhaaldelijke pogingen van de internationale vakbond om deze werknemers te integreren in hun bedrijf, kwam Pepsico met een superdeal. Ofwel was men bereid om een contractbreukvergoeding van 6 maanden loon te betalen, ofwel konden de 28 een contract van 3 maanden tekenen… en nadien opkrassen.
Een kaakslag. Zeker als je weet dat de Ceo van Pepsico een persoonlijk loon verdient dat zal overeenkomen met het loon van een Indische werknemer voor … 22.000 jaar arbeid !!! Hallucinant. Reden te meer om de strijd voor deze 28 verder te zetten. Met een  campagne die Pepsico wijst op haar verpletterende verantwoordelijkheid.
Onze centrale is vastbesloten om deze campagne uit te dragen en zal niet nalaten om kritiek te uiten, ook in België.